ബൊളീവിയയില്‍ നിന്ന് കേരളത്തിലേക്ക് അധികം ദൂരമില്ല (c) ミ★ Shebitech Mails ★彡

[image: karshakan.jpg]
തുടര്‍ച്ചയായ വരള്‍ച്ച, കൊടും തണുപ്പും വെള്ളപ്പൊക്കവും - ബൊളീവിയ
ഭക്ഷ്യക്ഷാമത്തിലേക്കാണ് പോകുന്നത്. ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ഫുഡ് ആന്‍ഡ്
അഗ്രികള്‍ച്ചറല്‍ ഓര്‍ഗനൈസേഷന്‍ (എഫ്.എ.ഒ.) ആണ് ഈ മുന്നറിയിപ്പ്
നല്‍കിയത്.16,000 കാലിക്കൂട്ടങ്ങള്‍, 24,000 ഹെക്ടര്‍ ഗോതമ്പ്, ബീന്‍, ചോളം
പാടങ്ങള്‍ എല്ലാം വരള്‍ച്ചയില്‍ നശിക്കും. ബൊളീവിയയെ പോലുള്ള ഒരു
ചെറുരാജ്യത്തിന് താങ്ങാവുന്നതിനപ്പുറമായിരിക്കും ഇത്. ഈ രാജ്യത്തിന്റെ
അഞ്ചിലൊരു ഭാഗം ഇപ്പോള്‍ത്തന്നെ കാലാവസ്ഥാമാറ്റത്തിന്റെ കെടുതിയിലാണെന്നും
എഫ്.എ.ഒ. പറയുന്നു. കൊടുങ്കാറ്റ് ഒഴികെയുള്ള എല്ലാ പ്രകൃതിദുരന്തങ്ങളും ബൊളീവിയ
നേരിടേണ്ടിവരുമെന്ന് മുന്നറിയിപ്പുണ്ട്.
ഏത് രാജ്യത്തായാലും കാലാവസ്ഥാമാറ്റം കൂടുതല്‍ ബാധിക്കുന്നത് കര്‍ഷകരെയാണ്.
പരമ്പരാഗത കൃഷി ഒരുവര്‍ഷത്തെ അതിമഴയിലോ അല്ലെങ്കില്‍ വരള്‍ച്ചകൊണ്ടോ
തകര്‍ന്നുപോകുന്നു. കര്‍ഷകന്‍ കൃഷി ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ നിര്‍ബന്ധിതനാവുകയോ
കടക്കെണിയില്‍ കൂടുങ്ങുകയോ ചെയ്യും.
ബൊളീവിയയില്‍ സംഭവിക്കുന്നതാണ് ഇന്ത്യയിലും അതില്‍ കേരളത്തിലും സംഭവിക്കാന്‍
പോകുന്നത്.
മഴ കുറയുന്നതും കൂടുന്നതും മാത്രമല്ല, കാലം തെറ്റിവരുന്ന മഴയും കൃഷിയെ
കുഴപ്പത്തിലാക്കുന്നു.
കോള്‍ കൃഷിയെ മുക്കിയ തുലാമഴ
മഴയുടെ രീതിയില്‍വരുന്ന ചെറിയ വ്യത്യാസംപോലും കൃഷിയെ അധികം ബാധിക്കുമെന്നതിന്
തൃശ്ശൂരിലെ കോള്‍ പാടങ്ങള്‍ സാക്ഷിയാണ്.
സാധാരണ തുലാമഴ ഉച്ചതിരിഞ്ഞ് തുടങ്ങുകയും രാത്രി അധികം ശക്തിയില്ലാതെ പെയ്ത്
രാവിലെയാവും മുമ്പ് തോരുകയും ചെയ്യും. എന്നാല്‍ പതിവില്‍ക്കവിഞ്ഞ ശക്തിയോടെ
പെയ്ത മഴ 5000 ഏക്കറിലെ ഞാറുകള്‍ ആറു ദിവസം മുക്കിക്കളഞ്ഞു. ലക്ഷങ്ങളുടെ
നഷ്ടമാണുണ്ടായത്. വിത്ത് മുഴുവന്‍ നശിച്ചപ്പോള്‍ രണ്ടാമത് വിതയ്ക്കാന്‍
വിത്തുതേടി തമിഴ്‌നാട്ടില്‍ പോകണമെന്ന നിലയായി. ഒരു മഴ കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ
കഠിനമായ വെയിലെന്ന പതിവില്‍ തുലാമഴ തുടര്‍ന്നിരുന്നെങ്കില്‍ ഇവിടെ
കോള്‍നിലങ്ങളില്‍ നിന്ന് വെള്ളം വാര്‍ന്നുപോകുമായിരുന്നു.
വിളയാത്ത നെല്‍പ്പാടങ്ങള്‍
സമയത്ത് വിത്തിടുകയും വളം നല്‍കുകയും ചെയ്തിട്ടും വിളയാതെ കിടക്കുന്ന
നെല്‍പ്പാടങ്ങള്‍ തളിപ്പറമ്പില്‍ കര്‍ഷകന് ദൂരൂഹതയായിരുന്നു. 115 ദിവസംകൊണ്ട്
വിളവെടുക്കേണ്ട ആതിര നെല്ല് 180 ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ടും പൂവിട്ടില്ല. ചെടികള്‍
വെട്ടിക്കളഞ്ഞാണ് രണ്ടാംവിള ഇറക്കിയത്. കാലാവസ്ഥാമാറ്റമാണ് ഈ പ്രതിഭാസത്തിന്
കാരണമെന്ന് ഇപ്പോള്‍ വിശദീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ചൂട് കൂടിയതിനാല്‍ നേരത്തേ
മൂപ്പെത്തിയ വിത്തുകള്‍ ഉപേയാഗിക്കുമ്പോഴാണ് മിക്കപ്പോഴും ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുക.
തിരുവാതിര ഞാറ്റുവേലയില്‍ തിരിമുറിയാതെ മഴയെന്നാണ് ചൊല്ലെങ്കിലും കഴിഞ്ഞ പല
വര്‍ഷങ്ങളിലും അങ്ങനെ സംഭവിക്കാറില്ല. കതിരുണ്ടാവേണ്ട സമയത്ത് കൂടുതല്‍
വെയിലുണ്ടായാല്‍ വിളവ് നന്നേ കുറയുന്നു. നെല്‍ച്ചെടിയില്‍ തിരിയിട്ട് പേറുന്ന
സമയത്താണ് തിരിമുറിയാത്ത തിരുവാതിര മഴ വേണ്ടത്. അഥവാ, മഴയുടെ തുടര്‍ച്ച അല്പം
കുറഞ്ഞാലും കനത്ത വെയില്‍ ദോഷം ചെയ്യും.
മഴയെ പ്രതീക്ഷിച്ച് ഞാര്‍ ഒരുക്കിയശേഷം മഴ കുറഞ്ഞാല്‍ മൂപ്പെത്തിയിട്ടും
പറിച്ചുനടാനാവാത്ത സ്ഥിതി ഉണ്ടാവാറുണ്ട്. പുഴവെള്ളം കരകവിയുന്ന പ്രദേശങ്ങളില്‍
എളുപ്പം ചീയാത്ത കരുത്തുള്ള നെല്‍ച്ചെടികളാണ് നടാറുള്ളത്. എന്നാല്‍
പുഴയില്‍നിന്ന് വെള്ളം എത്താതെ വരുമ്പോള്‍ ചെടികള്‍ ഉണങ്ങാന്‍ തുടങ്ങും.
അതേസമയം, പുഴവെള്ളം കരകവിഞ്ഞ് മൂടിപ്പോകുന്ന നൂറുകണക്കിന് ഏക്കര്‍
നെല്‍വയലുകള്‍ മാനന്തവാടി ഭാഗത്തുണ്ട്.
വളരുംമുമ്പേ മൂക്കുമ്പോള്‍
നവംബറില്‍ വിതച്ചാല്‍ ഫിബ്രവരി ഒടുവില്‍ കൊയ്യാമെന്നാണ് നെല്‍കര്‍ഷകന്റെ
കണക്ക്. നെല്‍ച്ചെടി പൂവിട്ടാല്‍ 25 മുതല്‍ 30 വരെ ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ കൊയ്യാന്‍
പാകമാവും. എന്നാല്‍ ചൂടുകൂടുമ്പോള്‍ ഈ കണക്ക് പിഴയ്ക്കുന്നു. നെല്ല് വേഗം
മൂപ്പെത്തും. വളര്‍ച്ച പൂര്‍ത്തിയാവാത്തതിനാല്‍ വലിപ്പവും തൂക്കവും കുറയുകയും
ചെയ്യും.
ആലപ്പുഴ ജില്ലയില്‍ ഇതേറെ പ്രകടമായിരുന്നു. ശരാശരി 1.8 ഡിഗ്രി ചൂട്
കൂടിയപ്പോള്‍ വിളവിന്റെ മൊത്തം തൂക്കത്തില്‍ 30 ശതമാനം വരെ കുറവുണ്ടായി. ജനവരി
മുതല്‍ മാര്‍ച്ച് വരെയുള്ള ചൂടിന്റെ വര്‍ധനയാണ് ഇവിടെ സ്വാധീനിച്ചത്.
പാലക്കാട്, തൃശ്ശൂര്‍ ജില്ലകളിലെ നെല്‍കൃഷിയെ ഇത് കൂടുതല്‍ ദോഷകരമായി
ബാധിക്കുന്നു.
കുരുമുളകിനും ഈ മാറ്റം ബാധിക്കുന്നുണ്ട്. ചൂട് കാരണം കുരുമുളക് നേരത്തേ
പറിക്കേണ്ടിവരുന്നു. തൂക്കം വളരെ കുറയുകയും ചെയ്യും. ഉയര്‍ന്ന ചൂട് മൂലം
പൂവിടുന്ന തണ്ടുകള്‍ കരിയുന്നതും പതിവായിട്ടുണ്ട്.
ഹൈറേഞ്ചില്‍ കൃഷിചെയ്യുന്ന കൊക്കോ, തേയില തുടങ്ങിയ വിളകളുടെ ഉത്പാദനത്തിലും
വന്‍ ഇടിവാണ് ഉണ്ടായിട്ടുള്ളത്. കാര്‍ഷിക യൂണിവേഴ്‌സിറ്റികളിലെ കാലാവസ്ഥാ
വ്യതിയാനഗവേഷണ കേന്ദ്രത്തിലെ ഗവേഷകര്‍ നടത്തിയ പഠനം ഇക്കാര്യം
വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. 2004-ല്‍ കൊക്കോ വിളയില്‍ 39 ശതമാനം കുറവുണ്ടായി. രണ്ട്
മുതല്‍ മൂന്നു വരെ ഡിഗ്രി ചൂട് കൂടിയപ്പോഴാണ് ഇതുണ്ടായത്.
ചുരുങ്ങുന്ന റബ്ബര്‍
3.8 ശതമാനം കുറവാണ് റബ്ബര്‍ ഉത്പാദനത്തില്‍ കഴിഞ്ഞ സാമ്പത്തികവര്‍ഷം ഉണ്ടായത്.
കൂടുതല്‍ ഉത്പാദനശേഷിയുള്ള റബ്ബര്‍ ഇനങ്ങള്‍ വന്നതോടെയാണ് ഉത്പാദനം
ഇത്രയെങ്കിലും ഉണ്ടായത്. കോട്ടയത്ത് 2000-ല്‍ ശരാശരി ഉയര്‍ന്ന താപനില 33.1
ഡിഗ്രി സെല്‍ഷ്യസ് ആയിരുന്നെങ്കില്‍ 2010ല്‍ അത് 35 ആയി.
കനത്ത മഴയും കടുത്ത ചൂടും കാരണം താപനിലയിലുണ്ടാകുന്ന വ്യതിയാനങ്ങള്‍ റബറില്‍
പുതിയ കീടങ്ങളും ഫംഗസും ഉണ്ടാകാന്‍ ഇടയാക്കി. കോട്ടയം അരിപ്പറമ്പിലെ റബ്ബര്‍
തോട്ടത്തില്‍ ഈ വിധം പുതിയ കീടം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിരുന്നു. മാറിയ കാലാവസ്ഥ
റബ്ബര്‍ മരങ്ങളുടെ വളര്‍ച്ച തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നതായും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. മരങ്ങളുടെ
ആയുസ്സ് കുറയുന്നതിനും ഇതിടയാക്കുന്നു.
താപനിലയിലെ വ്യത്യാസം കശുമാവുകളെയും പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കാറുണ്ട്.
തേയിലക്കൊതുകുകളുടെ ആക്രമണം കാരണം പൂക്കുലകള്‍ കരിഞ്ഞുണങ്ങുന്നു. ഒരു
ഹെക്ടറില്‍ നിന്ന് ദിവസേന 20 കിലോ മുതല്‍ 30 കിലോ വരെ കശുവണ്ടി ലഭിച്ച
സ്ഥാനത്ത് കുലയുണക്കം വരുമ്പോള്‍ 10 കിലോയില്‍ താഴെ മാത്രമാകും വിളവ്.
തുടര്‍ച്ചയായ ഈവിധം രോഗങ്ങള്‍ കാരണം കശുമാവ് കൃഷി ചുരുങ്ങിവരികയാണ്. കശുമാവ്
കൃഷിയില്‍ ഒന്നാം സ്ഥാനത്തുണ്ടായിരുന്ന കേരളം ഇപ്പോള്‍ നാലാം സ്ഥാനത്തായി.
ഇനിയും താഴേക്കുവരുന്ന പ്രവണതയാണുള്ളത്.
ചൂടും ചുവടുമാറുന്നു
ഉയര്‍ന്ന താപനിലയും കുറഞ്ഞ താപനിലയും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
വലുതായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതാണ് ചൂടിന്റെ പ്രകടമായ ചുവടുമാറ്റം. കൃഷിയെ
ഗുരുതരമായി ബാധിക്കുന്നതും ഇതുതന്നെ.
ശരാശരി വാര്‍ഷിക ഉയര്‍ന്ന താപനില 30.4 ഡിഗ്രിസെല്‍ഷ്യസില്‍ നിന്ന് 32.9 ആയി.
രണ്ടാമത്തെ ഉയര്‍ന്ന വാര്‍ഷിക താപനില പാലക്കാട്ടാണ് രേഖപ്പെടുത്തിയത് - 32.4
ഡിഗ്രി സെല്‍ഷ്യസ്. പാലക്കാട്ട് വേനലില്‍ പല ദിവസങ്ങളിലും ചൂട് 40 ഡിഗ്രി
കടക്കുന്നു.
കുറഞ്ഞ താപനിലയില്‍ 22, 24 ഡിഗ്രി എന്നിങ്ങനെ ചാഞ്ചാട്ടം കാണാം. ഹൈറേഞ്ചില്‍
വാര്‍ഷിക ഉയര്‍ന്ന താപനില 24നും 28നും മധ്യേ മാറിമാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
അവിടത്തെ കുറഞ്ഞ താപനില മഞ്ഞുകാലത്ത് 15നും 18നും മധ്യേ വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു.
കേരളത്തിലെ ഉയര്‍ന്ന താപനിലയില്‍ വ്യക്തമായ വര്‍ധനയുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.
തിരുവനന്തപുരം, കോട്ടയം, പുനലൂര്‍, പാമ്പാടുംപാറ, കൊച്ചി, ആലപ്പുഴ, പാലക്കാട്,
കോഴിക്കോട് എന്നീ കാലാവസ്ഥാ കേന്ദ്രങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള കണക്കുകള്‍ പ്രകാരം
ഇവിടങ്ങളിലെ ഉയര്‍ന്ന വാര്‍ഷിക താപനിലയും കൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
തെക്കുകിഴക്കന്‍ മണ്‍സൂണ്‍, മണ്‍സൂണ്‍ ശേഷകാലം, മഞ്ഞുകാലം, വേനല്‍ എന്നീ
കാലങ്ങളിലെല്ലാം ഈ വര്‍ധന ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്.
തൃശ്ശൂരിലെ കോള്‍പ്പാടങ്ങളില്‍ വെള്ളത്തിന്റെ താപനില സാധാരണ 28 മുതല്‍ 30 വരെ
ഡിഗ്രി സെല്‍ഷ്യസ് ആണ്. എന്നാലിപ്പോള്‍ അത് 35 വരെ ഉയരുന്നു.
നീലിഗിരിയില്‍ മഞ്ഞുവീഴ്ച കുറഞ്ഞ് ചൂട് കൂടിയതോടെ തേയിലയില്‍ ചുവപ്പ്
ചിലന്തികള്‍ വ്യാപകമായ സംഭവം റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. വരണ്ട
കാലാവസ്ഥയില്‍ വളരുന്ന ഈ കീടംകാരണം എട്ട് ശതമാനം വിളനാശം സംഭവിച്ചിരുന്നു.
തണല്‍ മരങ്ങളില്ലാത്ത തേയിലക്കാടുകളെയാണ് ചുവപ്പ് ചിലന്തികള്‍ കാര്യമായി
ബാധിക്കുന്നത്.
പാലക്കാടിന്റെ തമിഴ്ടച്ച്
തമിഴ്‌നാടിന്റെ കാലാവസ്ഥ നേരിട്ട് ബാധിക്കുന്ന ജില്ലയാണ് പാലക്കാട്.
പാലക്കാടിന്റെ അതിര്‍ത്തി ജില്ലയായ ചിറ്റൂരില്‍ ചെന്നാല്‍ വരണ്ട കാലാവസ്ഥ
ബാധിക്കുന്നതുകാണാം. അവിടെത്തന്നെ എരിച്ചോംപതി, കൊഴിഞ്ഞാമ്പാറ, പെരുമാട്ടി,
വടകരപ്പതി ഗ്രാമങ്ങള്‍ വേനലില്‍ തിളച്ചുമറിയും. കഴിഞ്ഞ വേനലില്‍ പാലക്കാട്ട്
മനുഷ്യര്‍ക്കും മൃഗങ്ങള്‍ക്കും സൂര്യതാപം മൂലം പരിക്കേറ്റത് അതുകൊണ്ടാണ്. ഒരു
ഘട്ടത്തില്‍ ചൂട് 42 ഡിഗ്രി കടന്നു. അപ്രതീക്ഷിതമായ താപവര്‍ധനയായിരിക്കും ചില
ദിവസങ്ങളിലുണ്ടാവുക. 1950 ഏപ്രില്‍ 26ന് കേരളത്തിലെ ശരാശരി ചൂട് 33 ഡിഗ്രി
സെല്‍ഷ്യസ് ആയിരിക്കെ പാലക്കാട്ട് 41 ആയതാണ് ഇക്കാര്യത്തില്‍ റെക്കോഡ്.
കഴിഞ്ഞവേനലില്‍ അനേകദിവസം ചൂട് 41 ല്‍താഴാതെ നിന്നു. ചൂടിന്റെ വര്‍ധനകാരണം
ചിറ്റൂരില്‍ നെല്‍കൃഷി കുറഞ്ഞു വരികയാണ്. കടലയാണ് ഇപ്പോള്‍ കൂടുതലുള്ളത്.
കരിമ്പുഫാക്ടറി ഉണ്ടായിരുന്ന കാലം വരെ കരിമ്പും കൃഷിചെയ്തിരുന്നു.
കാലവര്‍ഷത്തേക്കള്‍ തുലാവര്‍ഷമാണ് കിട്ടാറുള്ളത്.
ബൊളീവിയയില്‍ നിന്ന് കേരളത്തിലേക്ക് അധികം ദൂരമില്ല

you never felt pain, then how would you know that I am a Healer? - A Must Read

PRAISE THE LORD If you never felt pain, then how would you know that I am a Healer? If you never had to pray, How would you know that I am a Deliverer? If you never had a trial, How could you call yourself an overcomer? If you never felt sadness, How would you know that I am a Comforter? If you never made a mistake, How would you know that I am a forgiver? If you knew all, How would you know that I will answer your questions? If you never were in trouble, How would you know that I will come to your rescue If you never were broken, Then how would you know that I can make you whole? If you never had a problem,How would you know that I can solve them? If you never had any suffering, Then how would you know what I went through? If you never went through the fire, Then how would you become pure? If I gave you all things, How would you appreciate them? If I never corrected you, How would you know that I love you? If you had all power, Then how would you learn to depend on me? If your life was perfect, Then what would you need me for? Love, Jesus Please forward this mail of Jesus to as many friends as you can. GOD is Great !

 

 

(c)  American Life Insurance Company (ALICO)

Suhas Gopinath from Bangaluru---WORLD'S YOUNGEST CEO!

 

Suhas Gopinath from Bangaluru---WORLD'S YOUNGEST CEO.....   Here is an inspiring story of the Worlds youngest CEO: . Suhas Gopinath When 14-year-old Suhas Gopinath started Global Inc ten years ago from a cyber cafe in Bengaluru, he didn't know that he had become the youngest CEO in the world. Today, Global is a multi-million dollar company with offices in the United States, India, Canada, Germany, Italy, the United Kingdom, Spain, Australia, Singapore and the Middle East and has 100 employees in India and 56 abroad. Among the several honors that have been bestowed upon this young man, the most prestigious is the invitation to be a member of the Board of the ICT Advisory Council of the World Bank.. In 2007, the European Parliament and International Association for Human Values conferred 'Young Achiever Award' on him. He was also invited to address the European Parliament and other business dignitaries assembled in the EU Parliament. He is also recognised as one of the 'Young Global Leaders' for 2008-2009 by the prestigious World Economic Forum. Suhas is the youngest member ever in the World Economic Forum's history. The other members include the Louisiana governor Bobby Jindal, Hollywood star Leonardo Di Caprio, musician A R Rahman, Prince of Brunei, etc. In this interview from his office in Bengaluru, Suhas Gopinath talks about his decade long journey and his dreams for the future. Suhas Gopinath with former President APJ Abdul Kalam On his childhood: I come from a middle class family. My father worked as a scientist for the Indian Army. I used to study in the Air Force school in Bengaluru. As a child, I was more interested in animals and veterinary science. But when I saw my friends who had home computers talk about it, I had this urge to learn and talk in their wave length. But we didn't have a computer at home. In those days, computers were very expensive and we couldn't afford one. So, what I did was, I located an Internet cafe near my house. With my modest monthly pocket money of Rs. 15, I couldn't afford to surf the net every day. I noticed that the shop was closed in the afternoon from 1 PM to 4 PM. So, I offered to open the shop for him after my school hours and take care of the customers. In the bargain, he let me browse the net for free. That was the first business deal of my life and it turned out to be a successful one. Suhas with Microsoft co-founder Bill Gates On building websites using open source technology: Once I got the chance to manage the shop and browse the net, I started building websites. It became my passion in no time. I got hooked to open source technology after I started looking for e-books on how to build websites. They were not available as they were created in propriety sources. So, I started using open source to build websites. On getting the first contract to build a website There is a freelance marketplace on the web where I could register and offer my services to build websites. I registered myself there as a website builder. The first website I had to do was free of cost as I had no references. It was for a company in New York. My first income was $100 when I was 13 for building another website but I didn't have a bank account. so, I told my father that I built a website and got paid for it. I was not excited to get the money because money was not a factor that drew me to it. It was the passion for technology that attracted me. I used to build websites free of cost also. I was only a 9th standard student. After that, I built my own portal and called it Coolhindustan.com. It was focused on NRIs. It was a portal where I wanted to showcase my skills. After that, many companies approached me to be their web designer. Suhas Gopinath speaking to students' at a conference in Austria On buying his first computer When I was in the 9th standard itself, I had made enough money to buy a computer for myself. At that time, my brother was studying engineering and my father thought he needed a computer. In no time, I also bought one for myself. But we didn't have a net connection at home. My spending hours in the net cafe working on websites did affect my studies. I spent the entire summer vacation after the 9th standard in the cafe. On rejecting a job offer from the US When I was 14, Network Solutions offered me a part-time job in the US and they said they would sponsor my education in the US. I rejected the offer because that was the time I had read a story about Bill Gates and how he started Microsoft. I thought it was more fun to have your own company. Many US companies used to tell me that I didn't even have a moustache and they felt insecure taking my services. They used to connect my ability with my age and academic qualifications. So, I wanted to start my own company and show the world that age and academic qualifications are immaterial. I decided then that when I started a company, I would recruit only youngsters and I would not ask for their academic qualifications and marks cards. I follow that in my company. Gopinath delivering a lecture at the DLD Conference On starting his own company at 14 Soon after my 9th standard summer vacation, I started my own company, Global Inc. I wanted the name Global or Global Solutions but both were not available, so I named it Global. I registered my company in the US as in India; you will not be able to start a company unless you are 18. It takes only 15 minutes to start a company in the US. I became the owner and CEO of the company. My friend, an American who was a university student, became a board member. I was very excited because that was what I wanted to do. From that day, I started dreaming of making my company as big as Microsoft. On doing badly in school In my pre-board CBSE exam, I failed in Mathematics. The school headmistress was shocked because that was the first time I had failed in any subject. She called my mother and said she was horrified by my performance. At home, like any typical South Indian mother, my mother made me swear on her head that I would focus on academics. I told my mother that the world's richest man Bill Gates had not completed his education. Why do you force me then, I asked her. She then said, I am sure his horoscope and yours are not the same! I come from a family where entrepreneurship is considered a sin. My mother was quite upset. She wanted me to do engineering, then an MBA and work in a good company. As per my mother's wishes, I took a four-month sabbatical from my company and studied for my board exam. I passed with a first class. I still feel that you cannot restrict yourself to bookish knowledge. I believe that practical knowledge is more important. In the first year, the turnover of Global Inc was Rs 1 lakh (Rs 100,000). The second year, the turnover went up to Rs 5 lakh (Rs 500,000). Suhas receiving the Incredible Europe Innovation Award at Vienna On looking at Europe as a market Till I was 16 or 17, I didn't tell my parents that I had started a company. I kept it a secret because I thought they would object to it. They only knew that I was a freelancer. We used to build websites and also offer online shopping and e commerce solutions. We even gave part time work to a few programmers in the US when we got many projects but we never had any office. When I was 16, I saw that there was enormous business opportunities in Europe as a majority of the Indian IT companies were working for American companies. When I contacted a Spanish company, it rejected my offer saying Indians do not know Spanish. As an entrepreneur, you can't accept rejection, especially when you are young. I hired five student interns from some Spanish universities and told them they would be paid based on their successful sales. They were the people who met the companies and bagged the projects for us. By now, we decided to have a home office in Spain. I replicated the same model in Italy. I contacted some Italian university students. Suhas meeting with Sheikha Nayhan, Minister for Higher Education, the UAE On going to Germany to talk about entrepreneurship The American newspapers were writing a lot about me as the world's youngest CEO at 14 from India, from a middle class background. It was a good story for the BBC also. I never expected to be in the limelight. For me, starting a company was like realising a passion of mine. On seeing these stories, a B-school in Germany invited me to talk to its students on entrepreneurship. I was 17 then. By now, I had completed my 12th standard and had joined Engineering in Bengaluru. When I was 18, we set up an office -- the European HQ in Bonn. Then, we moved to Switzerland. Six months back, we started our operations in Vienna as well. That is how we spread our operations from a small Internet cafe to become a multinational company with significant operations in Europe, Middle East, the US, Canada, the UK, Australia, etc. On registering a company in India at 18 The day I turned 18, I registered our company in India as Global, opened an office and recruited four people. I opened the office next to the Internet cafe where I started my career. By then, he had closed shop and joined a factory as an employee. Whenever I met him, I used to tell him, 'you made me an entrepreneur but you stopped being one.' On moving to creating products We wanted our company also to be a product development company and our focus was on education, like the software that manages everything about a child while in school starting from admission till he/she leaves school and becomes an alumnus. It is a nasty software which students are going to be quite unhappy about! This software was aimed only at the Indian market. I want to be the market leader in ICT in education. Our software is being used in more than 100 schools all over India, Singapore and the Middle East. We are now in the process of raising funds. Once we do it, we will separate the company into two -- service and product development. I want to concentrate on products as I can't sail on two boats. World Bank president Robert Zoellick On meeting former President Abdul Kalam I met Dr Abdul Kalam when he was the President of India. I was 17 or 18 then. My meeting was scheduled for 15 minutes but we had such an intense conversation that it went on for one-and-a-half hours. I didn't feel that I was talking to the President of India. We talked like two friends. He was sitting in his chair across the table but after some time, he came and sat next to me. He is such a modest person that it was a learning experience for me. On being on the board of the World Bank As per the wishes of my parents, I joined engineering but didn't complete my engineering: like Bill Gates! When I was in my 5th semester, the World Bank invited me to attend their board meeting. I am the only Indian on the board of the World Bank. The objective was to explore how ICT can improve the quality of education in the emerging economies, by bringing in accountability and transparency in their financial deeds. Robert B. Zo렬ick, the president of the World Bank, decided that they could not have only Americans on the board and needed people from across the world. As they were focusing on education, they wanted young minds to add value to the work. He preferred a young mind from an emerging country and that was how I got the invitation in 2005. Not even in my wildest dreams did I imagine that I would be on the board of the World Bank. The invitation was the most unforgettable moment in my life. I report directly to Robert B Zo렬ick! Some of the others on the board are the CEO of Cisco, the vice president of Microsoft and the CEO of SAP; all Fortune 500 companies and me, the only Indian! I am helping the World Bank set policies on ICT in university education so that employability can be enhanced. My aim is to reduce the number of unemployed eligible youth in the world. Right now, we are concentrating on Africa. Soon, I want to shift the focus on to India. It has been an amazing experience for me. But I had to discontinue my engineering education at the time I joined the board, as I didn't have enough attendance in college! Suhas Gopinath On his dreams for his company I have always believed that IT is not just technology but a tool that can solve the problems of people. That is what I want to do in my company. I want my company to be a market leader in software solutions concentrating on education. When I was younger, I didn't care about money. Now that I am responsible for my employees, I care about what we make. If I am not bothered about money, we cannot scale up our business. When I started my company from a net cafe in Bengaluru, I never ever imagined that one day my company would be a multi-million dollar company and I would be on the World Bank board as a member. What drives me is my passion and it has been an amazing journey so far.

Oraalkku Ethra Bhoomi Venam

Prayers & Regards

Geevar John

http://karunyanilayam.blogspot.com

http://littlegiver.blogspot.com